Oppositional defiant disorder

Diagnoses en Beperkingen

Oppositional defiant disorder is de Engelse term voor wat we in Nederland een oppositionele-opstandige gedragsstoornis noemen. Dit is een psychische aandoening die wordt ingedeeld bij de ontwikkelingsstoornissen. Deze ontwikkelingsstoornis openbaart zich vaak op jonge leeftijd.

De belangrijkste kenmerken van ODD zijn:

Driftbuien
Gemakkelijk geïrriteerd, prikkelbaar
Ruzie met gezagsdragers
Boos
Wrokkig en wraakzuchtig
Ergert anderen opzettelijk

Kinderen met ODD hebben vaak moeite met het luisteren en gehoorzamen van ouders en andere gezagdragers zoals leerkrachten. Ze ondervinden veel moeite met het onderhouden van sociale contacten. Het gedrag lijkt op een antisociale gedragsstoornis maar is milder van aard.

Wanneer er een diagnose ODD wordt gesteld is er vaak sprake van co-morbiditeit, dat wil zeggen dat het gepaard gaat met andere aandoeningen. ODD wordt vaak in combinatie gezien met ADHD, autisme of een hechtingsstoornis. Het is lastig om het onderscheid te maken tussen de verschillende symptomen tussen deze aandoeningen. Bij ODD ligt de nadruk vooral op het agressieve gedrag.

Het is mogelijk om ODD te behandelen met medicatie, gedragstherapie en psycho-educatie. Het is belangrijk dat ouders en school goed begeleid worden in de opvoeding van het kind met ODD, alleen dan is de behandeling effectief. Vanaf het achttiende levensjaar kunnen de kenmerken van ODD milder worden.

Reactie plaatsen